Hoe Het Wassen Van Kleding Onze Oceaan Vervuilt

Dat polyesterkleding zeer vervuilend is, is voor veel mensen niks nieuws. Polyester wordt gemaakt vanuit een chemisch proces die overeenkomt met de productie van plastic. Toch stopt de vervuiling van ons klimaat niet na de productie van de kleding. Ook tijdens het wassen, en zelfs tijdens het dragen van de kleding, gaat de vervuiling door.

Dat is waar wij vandaag iets dieper op in zullen gaan. Dit artikel is geschreven aan de hand van meerdere wetenschappelijke artikelen die wij volledig hebben geanalyseerd en de belangrijkste, en meest interessante bevindingen zullen samenvatten in dit artikel.

35% van het plastic in onze oceaan is afkomstig van kleding

Allereerst, beginnen wij met een quote die jouw zicht op kleding volledig zal veranderen.

“Plastic deeltjes die worden afgespoeld uit producten die met synthetische materialen zijn gemaakt, dragen tot 35% bij aan het primaire plastic dat onze oceanen vervuilt. Elke keer dat we de was doen, komen er gemiddeld 9 miljoen microvezels terecht in afvalwaterzuiveringsinstallaties die ze niet kunnen filteren.”

- Ocean Clean Wash

Polyester is dus een van de meest vervuilende textielstoffen die men kan gebruiken om kleding van te maken. Toch is ook katoen verantwoordelijk voor een hoop chemische stoffen die hun weg hebben gevonden in ons water. Dit is te danken aan het chemische kleurproces die veel fabrieken gebruiken om hun kleding de gewenste kleur te geven.

Indien er geen bestrijdingsmiddelen en andere chemische stoffen zijn gebruikt tijdens het groeiproces, is de kleding dan ook 100% duurzaam en komen er geen giftige stoffen in het water terecht tijdens het wassen. Onze kleding voldoet aan deze eisen.

Het onderzoek

Om tot een duidelijk beeld te komen hebben wij een artikel bestudeerd genaamd “Release of polyester and cotton fibers from textiles in machine washings” die in augustus 2017 is vrijgegeven.

Het volgende wordt verteld over microplastics afkomstig van polyester en chemische vezels van katoenenkleding.

“Kunststoffen zijn synthetische polymeren die zijn samengesteld uit vele herhaalde sub eenheden, d.w.z. monomeren. Bovendien bevatten kunststoffen gewoonlijk additieven zoals vulstoffen, plastificeermiddelen, UV-blokkers en kleurstoffen. Voor milieu studies worden kleine plastic deeltjes microplastics genoemd, waarmee doorgaans de vaste, niet in water oplosbare en persistente deeltjes kleiner dan 5 mm worden bedoeld (JRC 2013). De vorm van microplasticdeeltjes varieert van vezels en bolletjes tot onregelmatige fragmenten, afhankelijk van hun herkomst. Katoen, een natuurlijke vezel, heeft ook een polymere structuur die voornamelijk bestaat uit cellulose. Aangezien katoen voor de vervaardiging van katoenen textiel verschillende chemische behandelingen moet ondergaan, bevatten de katoenvezels enkele resten van chemische stoffen.”

In dit artikel werden 5 verschillende polyester kledingstukken en 2 verschillende katoenkledingstukken in een nieuwe wasmachine gewassen om te kijken hoeveel microvezels achter bleven tijdens verschillende wasbeurten.

Resultaat:

“De massa vrijgekomen microplasticvezels varieerde tussen 0,12 en 0,33% w/bij de eerste wasbeurt. De hoogste vrijgekomen vezelmassa was van Tech sport, gevolgd door Softshell, Fleece-nAP, en Fleece-AP (Fig. 2a). De overeenkomstige massa was 0,17% w/w voor jeans-katoen en 0,26% w/w voor overhemden-katoen (fig. 2b). Bij de tweede wasbeurt was de massa vrijgekomen polyestervezels slechts een derde of minder in vergelijking met de eerste wasbeurt. Dit niveau bleef voor Fleece-AP en Fleece-nAP in de derde tot vijfde wasbeurt, terwijl het voor Softshell en Tech sport in de vijfde wasbeurt daalde tot een tiende. De massa vrijgekomen katoenvezels van de eerste tot en met de vijfde wasbeurt vertoonde een relatief gelijkmatige afname van ongeveer 40% in de laatste wasbeurt.”

Het resultaat is dus dat bij de éérste wasbeurt, er al ongeveer 0,12 tot 0,33% polyester van het kledingstuk loslaat. Oftewel, plastic wat in de waterafvoer terecht komt. Dit klinkt in het eerste opzicht misschien als hele minuscule hoeveelheden, echter geeft de studie ook het volgende aan:

“Microplastics zijn van bijzonder belang, aangezien hun bio accumulatiepotentieel toeneemt naarmate zij kleiner worden. Zij kunnen worden opgenomen door organismen gaande van zoöplankton tot vis en vogels, en er zijn verschillende alternatieve routes voor overdracht in het voedsel web.”

Om een duidelijker beeld te krijgen van de uiteindelijke hoeveelheid microplastic en microvezels die in ons drinkwater terechtkomen, is onderzocht wat de vervuiling is in Finland. Het volgende wordt hierover gezegd:

“De jaarlijkse vezelemissies van huishoudelijke textielwasbeurten in Finland zijn geschat op basis van de waarden in "Estimate of fiber emission" en de gemiddelden van de vezels die vrijkwamen bij de vijfde wasbeurt van deze studie. Het gemiddelde van vrijgekomen vezels uit polyester textiel bedroeg 340 mg (0,3 gram) en 2,23 × 105 per wasmachinestroom. De overeenkomstige gemiddelden voor twee katoenen textielproducten waren 809 mg en 9,73 × 105. De massa polyestervezels die jaarlijks in het afvalwater van wasmachines vrijkomt, bedraagt dus 154.000 kg, ongeveer een derde van de hoeveelheid katoenvezels (411.000 kg). Het totale aantal polyestervezels bedraagt jaarlijks ongeveer 110 biljoen, dat is ongeveer 20% van het jaarlijkse aantal vezels dat uit katoenen textiel wordt geloosd (4,9 × 1014).”

Oftewel, jaarlijks is de massa polyestervezels die in het afvalwater van wasmachines vrijkomt dus 154.000 kg. Bij de katoenvezels is dit aantal 411.000 kg. Hierbij moet dus wel duidelijk worden gemaakt dat de polyestervezels volledig bestaan uit plastic en andere chemische middelen. De katoenvezels zijn natuurlijke vezels met een hoop restanten van chemische middelen die zijn gebruikt tijdens het gehele productieproces.

Finland kent een populatie van 5.5 miljoen mensen. Dit betekend dus dat de vervuiling in landen met grotere bewonersaantallen ook veel extremer is.

Tot slot

Als je het hele artikel hebt gelezen dan heb je waarschijnlijk gemerkt dat dit nogal taaie stof is, maar dat je toch een stuk wijzer bent geworden! Als laatste willen wij graag het volgende aan jullie meegeven. Ons doel bij OPS. is om de consument meer inzicht te geven in hoe vervuilend de kledingindustrie daadwerkelijk is en ook een oplossing te bieden.

Wij willen de leden van onze community ontzettend bedanken voor de steun die zij ons bieden en wij beloven om ieder persoon een eerlijke vorm van kleding te blijven bieden.

 Bronvermelding:

(Ocean Clean Wash, 2021)

(Sillanpää, 2017)

Ocean Clean Wash. (2021, Juli 5). Microfiber Polution Through Washing & Wearing. Opgehaald van Ocean Clean Wash: https://www.oceancleanwash.org/#:~:text=Microfiber%20pollution,-through%20washing%20%26%20wearing&text=Every%20time%20we%20do%20our,being%20released%20in%20the%20air.

Sillanpää, M. (2017, Februari 13). Release of polyester and cotton fibers from textilesin machine washings. Opgehaald van ResearchGate: https://www.researchgate.net/publication/318116063_Release_of_pol